Ինչպե՞ս անդրադարձան 2014թ. ավարտին փոխարժեքի կտրուկ տատանումները «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ-ի վրա: 

Նախ սկսեմ նրանից, որ «Հայբիզնեսբանկի» ղեկավարությունը, մասնավորապես մեր խորհրդի նախագահը և ես, մինչ ճգնաժամը փորձեցինք հասկանալ, թե ինչպես կլինի այդ ճգնաժամի ազդեցությունը Հայաստանի վրա: Քանի որ մենք բոլորս տեղյակ ենք, որ այն սկիզբ է առել Ուկրաինա-Ռուսաստան հարաբերություններից, այդ իսկ պատճառով, հետ նայելով 2014թ. հուլիսի ամսին, երբ այդ զարգացումները նոր-նոր թափ էին ստանում, «Հայբիզնեսբանկը» որդեգրել էր ռիսկերի զսպման մի մեխանիզմ, որը մենք ընդունեցինք մեր վարչության նիստին, և դրանով մենք առաջնորդվում ենք:

Բնականաբար, հիշում եք, որ Ռուսաստանի շուկայում արտարժույթի արժեզրկման մեծ տատանում եղավ, մոտավորապես 120-150 %-ի միջակայքում, 32-ից այն աճելով հասավ 85-ի: Բնականաբար, դա չէր կարող ազդեցություն չունենալ Հայաստանի տնտեսության վրա: Նախ, որ սկսում ենք խոսել Հայաստանի վրա ճգնաժամի ազդեցության մասին, այդ բառերն ինձ մի փոքր նյարդայնացնում են այն առումով, որ դա Հայաստանի ճգնաժամը չէ, այլ ամբողջ աշխարհի ճգնաժամն է: Նույն իրավիճակը ինչպես Սինգապուրում էր, Չինաստանում, այնպես էլ Եվրոպայում: Այսինքն՝ սա ոչ թե Հայաստանին է վերաբերում, այլ ողջ աշխարհին: Քանի որ այդ գործընթացը սուբյեկտիվ չէր, այլ օբյեկտիվ էր, այն թույլ տվեց մեզ հաշվել՝ իրականում որ ուղին մենք պետք է բռնենք: Ըստ այդմ՝ մեր ռիսկերի կոմիտեի շնորհիվ փորձեցինք երեք ուղով զսպել ճգնաժամի ազդեցությունը:

Առաջինը՝ մենք սթրես-տեստեր ենք անցկացրել մեր բանկում: Երկրորդը՝ հաշվարկել ենք՝ մոտավորապես ինչ դիապազոնում կարող է լինել արտարժույթի տատանումը: Մեր հաշվարկներով՝ այն չպետք է գերազանցեր 450 դրամը: Երրորդը՝ մենք պատրաստ ենք եղել, որ մեր ավանդատուները իրենց դրամային ավանդները փոխարինեն դոլարայինի: Այդ երեք սկզունքներին համարժեք ենք առաջնորդվել: Այդ իսկ պատճառով մենք այդպիսի մեծ խնդիրների մեջ չընկանք, քանի որ փորձեցինք այն զսպել և մեղմել: Դա արդյունքն է մեր այսօրվա գործող շահույթի, որը կարող եք տեսնել. 2014թ. «Հայբիզնեսբանկը» բանկերի լավագույն հնգյակ է մտել: 

Ինչ վերաբերում է տնտեսության ճգնաժամին, ապա ես կուզենայի, որ մենք հայացք սևեռեինք 2009թ., երբ նույն արտարժույթի բումը եղավ, և այդ ժամանակ մենք տնտեսության մեծ զարթոնք ապրեցինք, որովհետև ցանկացած ժգնաժամ ունենում է իր ազդեցությունը տնտեսության վրա, այսինքն՝ պետք է քաղել լավ բաներ: Մասնավորապես, խոսքը վերաբերում է նրան, որ մենք պետք է մեր իսկ արտադրությանը լուրջ ուշադրություն դարձնենք, որովհետև այսօր այն զուգահեռը, որ ես անցկացրեցի Ռուսաստանի հետ, դա անշուշտ ազդում է մեր շուկայի վրա: Դա այն չէ, որ Հայաստանից է ծագել:

Ինչ վերաբերում է ճգնաժամի հաղթահարմանը, Հայաստանի կենտրոնական բանկը շատ ճիշտ քաղաքականություն վարեց այդ ժամանակահատվածում: Կան բանկեր, որոնք խոսում են նորմատիվներից, այս կամ այն ազդեցություններից, բայց փառք Աստծո, նախկին ԽՍՀՄ տարածքում մեր ԿԲ-ն իմ համար առաջին տեղն է գրավում իր գրագիտությամբ, պրոֆեսիոնալ անձնակազմով, խորհրդով: Կուզեմ առանձնացնել Արթուր Ջավադյանի ազդեցությունը այս ամեն ինչի վրա: Նրա շնորհիվ է, որ արտարժույթը կարգավորվեց: 

Բայց դեկտեմբերի վերջին օրերը քաոսային էին Հայաստանի համար, և նույնիսկ ԿԲ-ն չէր կարող այդ ամենը կարգավորել: 

Ոչ: Գիտեք, բոլորս, ինչպես բանկի նախագահները, այնպես էլ մեր հասարակությունը գիտակցում էին, որ դրամը շատ է արժեզրկված: Նման ցուցանիշ գոյություն չուներ: Ուղղակի այդ աժիոտաժը, որ մեր երկիրը պետք է դոլարիզացվի, անհնարին երևույթ էր: Երկրորդը՝ կային բանկեր, որոնք սկսեցին արտարժույթ չվաճառել: «Հայբիզնեսբանկն» առաջին օրվանից մինչև վերջին օրը վաճառել է արտարժույթ, դա խոսում էր հերթերի մասին, ստուգումների մասին, երբ անցկացնում էին և տեսնում, որ «Հայբիզնեսբանկը» որևէ խոչընդոտ չի առաջացրել արտարժույթի վաճառքի հետ կապված: Հատկանշանակնն այն է, որ այդ երկու շաբաթից հետո մենք տեսանք հակառակ սցենարը. հասարակությունը սկսեց այդ դոլարները վաճառել: Հիմա դժգոհում էին, թե ինչու է իջնում կուրսը:  Սա էլ իր յուրահատուկ կողմերն ունի: «Հայբիզնեսբանկն» ինչպես վաճառում էր, այդ օրերին էլ սկսեց գնել: Եթե կային բանկեր, որ չէին վաճառում, ապա նաև չէին գնում: Մենք և՛ վաճառել, և՛ գնել ենք: 

Չունեի՞ք որևէ սահմանափակում: 

Ոչ, սահմանափակում չունեինք, ինչքան պահանջ եղել է, այնքան վաճառվել է, որովհետև նախ մենք հավատում էինք մեր հայկական դրամին, և ես որպես բանկի ղեկավար, գիտակցում էի, որ արժեզրկումը բավականին մեծ էր, դա պետք է ետ դառնար մինչև 440-460-ի միջակայքը: Դա իմ կանխատեսումն էր: 

Տնտեսագետները մինչև մարտ վտանգ էին տեսնում արժույթի շուկայում: Դուք որևէ վտանգ չէ՞իք զգում այդ առումով: 

Ոչ, չէի տեսնում, հիմա էլ չեմ տեսնում, որովհետև նախ եթե մենք զուգահեռներ անցկացնենք այլ երկրների հետ, կտեսնենք, որ մեր մոտ ամեն ինչ դյուրին էր անցել, և նորից եմ կրկնում, դա ՀՀ-ի հետ չէր տեղի ունեցել, այլ՝ ամբողջ աշխարհում: Այդ վտանգների մասին խոսակցությունները ասեկոսեներ էին ժողովրդի մեջ, որովհետև ասում էին՝ կուրսը լինելու է 1000, 800 և ես լրատվամիջոցներով էի լսում, որ կուրսը 800-ի վրա կանգնելու է, այդ իսկ պատճառով մեր հասարակությունը սկսեց 600 ու 550-ով էլ դոլար գնել: Բայց, իսկապես, պետք է կանգ առնել և հասկանալ, որ չկա նման արժեզրկման վտանգ, և այդ սպեկուլյանտներն օգտվեցին դրանից՝ իմ կարծիքով: Սպեկուլյանտներն այդ շրջանում գերշահույթներ ստացան: 

Ամերիկյան սանկցիաները Ռուսաստանի նկատմամբ որևէ ազդեցություն կունենա՞ն այս տարվա կտրվածքով: 

Այս սանկցիաների ազդեցությունը Ռուսաստանի վրա, իմ կարծիքով, դրական է լինելու, որովհետև, իմ խորին համոզմամբ, Եվրոպայի երկրներն ավելի են տուժել, քան Ռուսաստանը, որովհետև Եվրոպան կորցրել է Ռուսաստանի նման մեծ շուկան. Ռուսաստանը փակել է Եվրոպայի ապրանքների ներմուծումը դեպի Ռուսաստան: Եվ Ռուսաստանի նախագահի հանձնարարությամբ մեծ աժիոտաժ է սկսվել տեղական արտադրողների խրախուսման ուղղությամբ: Այդ աժիոտաժը բերում է նրան, որ Ռուսաստանը ցանկացած ճգնաժամի ժամանակ միշտ հաղթող է դուրս գալիս: Եթե հիշենք 2008թ. ճգնաժամը Ռուսաստանում, Ռուսաստանը միշտ շահած է դուրս գալիս: Ինչ վերաբերում է սանկցիաների խորացմանը,  նավթի գներն այսօր միանշանակ ավելի ցածր են, քան անցած տարի, երբ մենք տեսնում էինք 110-120 դոլար մեկ բարելի շրջանակներում, այսօր նրանք տատանվում են 50-60-ի միջակայքում: Դա նշանակում է, որ 50 %-ով նավթի գները նվազել են: Բայց նույն տրամաբանությամբ 50 %-ով արտարժույթն արժեզրկվել է: Այսինքն՝ Ռուսաստանը, իմ պատկերացմամբ, լուրջ տնտեսական վնասներ չի կրում: Բացի դրանից, հաղթող է դուրս գալու, և արդեն այսօր մենք տեսնում ենք եվրոպական երկրների բողոքները, որ տուրիստներ Ռուսաստանից չեն գնում իրենց երկրներ հանգստանալու: Կուզենայի ընդգծել, որ Ռուսաստանը և ռուս ժողովուրդը շատ հզոր ժողովուրդ է և կարողանում են ընդգծված ճգնաժամին և դիմակայել, և հաղթահարել, և ունեն իրենց հայրենիքն իրենց սրտում: 

Դուք ընդգծված ռուսամետ եք: 

Ես ոչ թե ռուսամետ եմ, ես ընդհանրապես փորձում եմ ճշմարտությունը բացահայտել և շարժվել ճշմարտության հետևից, բայց ինչ վերաբերում է իմ ռուսամետ կամ ամերիկամետ լինելում, ապա ես հայամետ եմ: Իմ կարծիքով՝ մենք պետք է սիրենք մեր երկիրը, մեր հողը, մեր ջուրը: Մենք ունենք լուրջ խնդիր Լեռնային Ղարաբաղի հետ կապված, և պետք չէ ռուսամետ կամ ամերիկամետ լինել, այլ պետք է ունենալ սեփականը և առաջնորդվել յուրաքանչյուրս մեր հայրենասիրությամբ: 

«Հայբիզնեսբանկ»-ում Ռուսաստանից ստացված տրանսֆերտների ինչպիսի՞ դինամիկա է նկատվել:  

2014թ.-ին մենք ունեցանք շատ լուրջ ակցիաներ: Իսպանիա ուղևորության մեր հաղթողներից մեկը Արարատ քաղաքի մի բնակիչ էր, և այդ ինֆորմացիան երբ նրան հայտնել էին, այնքան չէր հավատում այդ ամենին, որ լացով մտել էր մեր բանկ և ասում էր՝ իսկապես մեր երկրում կա ճշմարտություն: Շատ ուրախալի էր նաև մեր համար, որ այդ ոգևորությունը մենք էլ ապրեցինք, որովհետև դա մեր որդեգրած քաղաքականությունն էր, որ չլինի այնպիսի բան, որ ինչ-որ մեկի ծանոթն է հաղթել: Դրանից հետո կայծակնային արագությամբ այդ ինֆորմացիան տարածվեց Հայաստանում: Տրանսֆերտ ստացողը շատ չնչին գումար էր ստացել, բայց մի 20-30 անգամ ավելին բանկը պետք է տար իր հանգստի համար, և այդ քաղաքացին խնդրեց իրեն գումարը տալ, ոչ թե ուղևորությունը: Մենք, անշուշտ, տվեցինք գումարը: Այդ ամենը կայծակնային արագությամբ ամբողջ հանրապետությամբ տարածվեց և մեր գովազդային, բացի դրանից, մեր նոր ծառայությունները թույլ տվեցին շուկայում մեր դիրքն ունենալ: Եթե խոսում ենք տրանսֆերտներից, ապա մեր բանկում դրանք աճել են մոտ 35-40 %-ով՝ 2014 թվակաի առաջին եռամսյակի համեմատ 2015թ. առաջին եռամսյակում: 2014-ի վերջին՝ 2013 թվականի վերջին եռամսյակի հետ համեմատ, անշուշտ, նորից աճ ունեինք: Բայց ինչու եմ ընդգծում 2014 և 2015թ. առաջին եռամսյակը, փորձում եմ զուգահեռներ անցկացնել: 

Շա”տ էին ավանդների փոխարինման դեպքերը: 

Ցանկացած հաճախորդի պահանջմունք բավարարվել է: Մեր բանկի ծառայություններից մեր հաճախորդները գոհ են եղել, և դա ցույց է տվել նաև այն, որ մենք 2014թ. վերջին այնքան ճիշտ ծառայություն ենք մատուցել մեր հաճախորդներին, որ 2015թ.-ից մինչ օրս մենք ունենք ավանդների և հաճախորդների աճ: 

Ասացիք՝ պետք է մեր արտադրությանը լուրջ ուշադրություն դարձնել: Տեղական արտադրանքը խթանելու համար Ձեր վարկերի տոկոսադրույքը որքանով են մրցունակ: 

Մենք արտադրության համար տալիս ենք դրամով վարկեր՝ 7 տարի ժամկետով, տոկոսադրույթը տատանվում է 12-14 % դրամայինով, դոլարայինը՝ 9-12 %: Սկսած 2014թ. դեկտեմբերից մենք խուսափում ենք դոլարային վարկեր տրամադրել արտադրողներին: Քանի որ արտադրողները պետք է զբաղվեն արտահանմամբ և փորձեն իրենց արտադրանքն ավելի մրցակից դարձնել աշխարհում, և եթե մենք արտարժույթով տանք իրենց վարկ՝ 10-20 % դրամի արժեզրկման դեպքում նրանք կունենան լուրջ վնասներ: Բացի դրանից, մեր բանկի քաղաքականության ռազմավարության մեջ ընդգծված է այն հանգամանքը, որ փորձում ենք խթանել արտահանողներին՝ ոչ միայն արտահանմամբ, այլ նաև տեղում արտադրելու, դրամով արտադրելու և դրամով վաճառելու համար: Մենք, օրինակ, չունենք գյուղատնտեսական վարկեր ԱՄՆ դոլարով, մեր պորտֆելում չկա մի գյուղացի, ով մեկ դոլար վարկ է ստացել մեր բանկում: Բոլորի վարկերը տրված են ՀՀ դրամով: 

Հայաստանում գյուղատնտեսական վարկերի տոկոսադրույքները բավականին բարձր են: Ձեր կարծիքով՝ որքա՞ն պիտի լինի տոկոսադրույքը, որ գյուղացին գոնե մի քիչ շահույթ ունենա իր նախաձեռնած բիզնեսից: 

Գյուղատնտեսության վարկավորման գործընթացում կառավարությունն այս տարվանից արդեն տալիս է սուբսիդիաներ, տարեկան՝ 9-10 %՝ զուտ տոկոսային ծախսը: Այսօրվա բանկային համակարգում տրված տոկոսադրույքները մատչելի են և համարժեք:

Ինչ վերաբերում է գյուղատնտեսության շահութաբերությանը, մենք ունենք գյուղատնտեսական ապրանքներ՝ միրգ-բանջարեղեն, որոնք ներմուծվում են արտասահմանից, դա իմ համար սարսափեցնող ինֆորմացիա էր: Քանի որ կա սպառումը, այդ սպառման հաշվին պետք է անպայման ունենալ արտադրություն և փոխարինել ներմուծվողը հայրենականով: Հայրենական արտադրության գրավականը կլինի այն, որ մենք փորձենք սպառել մեր հայրենականը: 

Մենք ունենք մեծ ծրագրեր, և մեծ ուշադրություն ենք դարձնում փոքր ու միջին բիզնեսի զարգացմանը հենց գյուղացիական տնտեսության շրջանակներում: Ունենք վարկեր՝ տրամադրված ֆերմերային տնտեսություններին, մեծ ուշադրություն ենք դարձնում խաղաղողագործությանը, որովհետև հայկական կոնյակը լուրջ մրցակից բրենդ է ամբողջ աշխարհում: Մեծ ուշադրություն ենք դարձնում բանջարեղենի արտադրությանը, ունենք ջերմոցային կուլտուրաներ, որոնց մոտ 30-50 հա վարկավորել ենք, և գիտեմ, որ նրանց արտադրանքը վաճառվում է և Հայաստանում, և արտահանվում է Ռուսաստան, որը նաև լուծում է, ինչու չէ, նաև արտարժույթի ներհոսքը դեպի Հայաստան: 

2014թ. վերջին ԿԲ-ի խորհուրդը նվազագույն ընդհանուր կապիտալի մասին պահանջը հասցրեց 30 մլրդ դրամի: Ինչպե՞ս կանդրադառնա այս որոշումը «Հայբիզնեսբանկի» վրա, ի՞նչ միջոցներից բանկը պետք է համալրի իր կապիտալը և արդյոք նախատեսվո՞ւմ են բանկի բաժնետերերի փոփոխություն այս հիմքի վրա: 

Մենք այդ խնդիրը չունենք: Ես միանշանակ կողմնակից եմ այդ որոշմանը: Ոչ թե փորձում եմ ասել, որ բանկային համակարգում բանկերը շատ են կամ մեր մոտ այդ տվյալները լավն են, այդ իսկ պատճառով ես խոսում եմ դրա մասին՝ ոչ: Ինչով է պայմանավորված, որ դա ճիշտ է: Ռուսաստանում այսօր մեծ քանակությամբ բանկերի լիցենզիաներ են հետ կանչվում: Ինչ է տալիս բանկային համակարգի այդ՝ այսպես կոչված խոշորացումը: Նախ՝ սկսեմ նրանից, որ «Հայբիզնեսբանկը» 30 մլրդի խնդիր չունի, որովհետև մենք այսօր իսկ 30 մլրդ ենք, իսկ այդ որոշումը մինչև 2017թ.-ն է: Երկրորդ կարևորագույն համակարգն այն է, որ բանկային համակարգում ներդրումներ են պետք անել, և պետք չէ այն անտարբերության մատնված լինի: Տրված է ժամանակ մինչև 2017թ. հունվարը, որ մարդիկ, մասնավորապես հիմնադիրները, կարողանան կամ միաձուլվել, կամ վաճառել, կամ նոր ներդրողներ գտնել, կամ իրենք ներդրումներ անեն, որովհետև այդ ներդրումները կբերեն տնտեսության ակտիվացման: Մենք արդեն իսկ ունենք բաժնետերերի ժողովի որոշում, որ մինչև հուլիսի վերջ ոչ թե նորմատիվային, այլ մեր կանոնադրական կապիտալը լինի 30 մլրդ: Ինչո՞ւ ենք ուզում դա արագ անենք: Մեր որոշումն է եղել դա, որ մեր հաճախորդներն իմանան, որ մենք լրջագույնս մտահոգված ենք նաև իրենց այն հարցադրումներով, թե արդյոք մենք հասնելու ենք 30 մլրդին, թե ոչ: Մենք այդ հարցն այսօր իսկ լուծում ենք և չենք սպասում 2017թ.-ին: Եվ մեզ մոտ բաժնետերերի փոփոխություն չի լինելու: 

«Հայբիզնեսբանկի» բաժնետերերը վերջին տասնամյակում պարբերաբար փոփոխությունների են ենթարկվել: Բաժնետերերի ցուցակից դուրս են եկել «Ուկրպրոմբանկը», «Ալֆա գարանտ», օֆշորային «Քրիստի Մենեջմենտ» ընկերությունները: Համաձայն բանկի տեղեկությունների, այժմ բանկի միակ բաժնետերը Վիտալի Գրիգորյանցն է: Ի՞նչ հանգամանքներով էին պայմանավորված բաժնետերերի փոփոխությունները: 

Մեր հիմնադիրը Վիտալի Գրիգորյանցն է: «Քրիստի Մենեջմենտ» ընկերությունը եղել է օֆշորային, և մեր վարչության խնդրանքով՝ մենք ուզեցինք, որ Հայաստանում լինենք որպես ռեզիդենտ բանկ: «Հայբիզնեսբանկը» ՀՀ ռեզիդենտ բանկ է հիմա: Ինչ վերաբերում է նախորդներին, ապա ասեմ, որ ուկրաինական բանկի հետ Վիտալի Գրիգորյանցը կապ չունի, ուղղակի ունեցել է բաժնետոմս, և այդ բաժնետոմսերը վաճառել ու դուրս է եկել, հիմա ինքն ընդհանրապես կապ չունի «Ուկրպրոմբանկի» հետ: Ինչ վերաբերում է «Ալֆա գարանտ»-ին, «Քրիստի Մենեջմենտ»-ին, «Ալֆա գարանտ»-ն եղել է իր ապահովագրական ընկերությունը, «Քրիստի Մենեջմենտ»-ը եղել է նրա օֆշորային ընկերությունը, և Վիտալի Գրիգորյացին խնդրել ենք, որ հանի օֆշորային իրավաբանական անձը և ունենանք ռեզիդենտ բանկ: Ես 2013թ.-ից եմ աշխատում «Հայբիզնեսբանկում», և իմ գալուն պես խնդրել եմ, որ օֆշորային ընկերությունը հանենք, որպեսզի կարողանանք աշխատել միջազգային կառույցների հետ: Այժմ ունենք առտրի լուրջ ֆինանսավորում Իտալիայից, Եվրոպայից, հանդիպումներ ունենք Անգլիայում այլ հիմնադրամների հետ, Սինգապուրի, Չինաստանի հետ, լայնածավալ աշխատանքներ ենք կատարում, և իմ խնդիրն էր ունենալ ռեզիդենտ բանկ, որպեսզի Հայաստանի անունից փորձենք աշխատել մեր գործընկերների հետ: 

Երբ մամուլի հրապարակումներն էի ուսումնասիրում «Հայբիզնեսբանկ»-ի վերաբերյալ, բազմաթիվ քրեական գործերի և քրեական պատմությունների հանդիպեցի՝ կապված Սերգեյ Արզումանյանի, Արա Կիրակոսյանի և Շենգավիթի մասնաճյուղում՝ Արտյոմ Պետրոսյանի հետ: Ինչո՞վ է պայմանավորված այս քրեական պատմությունների առատությունը՝ կապված «Հայբիզնեսբանկի» հետ: 

Նախ սկսեմ նրանից, որ ամեն ինչ միանգամից սկսվեց: Միանգամից սկսվեց, ավարտվեց և մաքրվեց: Արա Կիրակոսյանը խնդիր չունի «Հայբիզնեսբանկի» հետ, Արա Կիրակոսյանը խնդիր ունի ՀՀ օրենսդրության հետ: Սերգեյ Արզումանյանի ծեծի միջադեպը բավականին մեծ ու ուռճացված ինֆորմացիա էր: Երբ այդ հարցը հասավ ոստիկանություն, հաղորդում չեղավ և դիմում չգրվեց, որովհետև նման բան չէր եղել, այլ եղել էր փոքր քաշկռտուք, որն էլ կապված էր մեքենայի կայանատեղի հետ, և այն ընդհանրապես բանկի հետ կապ չուներ: Սերգեյ Արզումանյանն այսօր աշխատում է մեզ հետ միասին: Ծեծել են, ջարդել են, դա ուռճացված ինֆորմացիա էր, մարդը առավոտյան ժամը 9-ին գործի է եղել: Խնդիրն այն էր, որ այդ ժամանակահատվածում մեր բանկը, չգիտես ինչու, լրատվական միջոցների ուշադրության կենտրոնում էր, և հենց այդ ինֆորմացիաներից սկսվեց այդ գրառումները, և ես նույնիսկ կասեի՝ այդ ժամանակվա հիմնադիրների փոփոխությունները: Լոկ կեղծ տվյալները, որոնք տարածվում էին մեր քաղաքում, և քանի որ մեր քաղաքը փոքր, գեղեցիկ, մաքուր քաղաք է, այդ ինֆորմացիաները ձնագնդիկի էֆեկտով հասնում էին մեր ունկնդիրներին:

Ինչ վերաբերում է Շենգավիթի դեպքին, եթե մենք վերցնենք վիճակագրությունը, դուք կտեսնեք, որ «Հայբիզնեսբանկ»-ում դա առաջին դեպքն էր: Կառավարիչը, փոքր գումար շորթելով, ՀՀ-ից բացակայել է, հարուցված է քրեական գործ և ընթացքը գնում է: 

Միտո՞ւմ եք տեսնում այդ ամենում, ասենք՝ ձեր մրցակիցների կողմից հրահրված էր: 

Ես որպես մարդ չեմ սիրում մարդկանց մասին ուղղակի խոսել կամ ետևից կանխատեսումներ անել: Չգիտեմ՝ ով արած կլիներ, բայց չի բացառվում, որ պատվիրված լիներ: 

Եղել եք Արցախի խորհրդարանի պատգամավոր, վարչապետի խորհրդական: Ինչո՞ւ տեղափոխվեցիք բանկային ոլորտ: 

Ես 2003թ.-ից՝ համալսարանն ավարտելուն պես, աշխատել եմ բանկային համակարգում և մինչ օրս աշխատում եմ: Ինչ վերաբերում է «Հայբիզնեսբանկ»-ում աշխատանքի անցնելուն, ունեցել եմ համապատասխան հրավերը, բանակցությունների արդյունքում, ես խնդրեցի, որ եթե տեղափոխվեմ աշխատանքի «Հայբիզնեսբանկ»-ում, պետք է ձևավորեմ իմ թիմը և բանկի հիմնադրի և խորհրդի նախագահի հետ պայմանավորվեցինք, ես ստեղծեցի իմ թիմը և վարչության նախագահի պաշտոնը զբաղեցնելով, փորձեցի «Հայբիզնեսբանկը» հասցնել այն աստիճանին, որն այսօր մենք ունենք: 

Ձեր աշխատանքի ամենաբարդ մասը որն է: 

Ճիշտն ասած՝ մեր աշխատանքում փնտրել և գտնել մի բարդ բան, իմ կարծիքով, ֆինասական համակարգի աշխատողի համար չէ, որովհետև բոլոր խնդիրները լուծելի են, և չկա նման խնդիր, որ լուծում չունենա: Բարդությունն այն է, որ այն ինչ չես կանխատեսել, լինում է: Ասենք՝ մենք ունենք ռազմավարական ծրագիր երեք տարվա համար, իմ համար բարդությունը կլիներ այն, որ երեք տարիների ընթացքում որևէ տեղից մի նորություն դուրս գար, որը ես չէի կանխատեսել, որին անպատճառ կտայինք լուծում: